Obudowa górnicza wyrobiska składa się z zespołu powtarzalnych elementów zwanych zestawami obudowy. W zestawie obudowy możemy wyróżnić:
elementy podstawowe (np. stojak, stropnica, spągownica, łuk),
elementy pomocnicze (np. okorki, okładzina z siatki zgrzewanej, rozpory).
Np. w przypadku obudowy drewnianej zestawem obudowy są odrzwia, a elementem podstawowym są stojaki i stropnica, natomiast elementami pomocniczymi są okorki i rozpory.
Sposób rozmieszczenia zestawów obudowy w wyrobisku górniczym nazywa się systemem obudowy (np. podłużny lub poprzeczny w stosunku do czoła przodka).
Obudowę górniczą można podzielić:
Według rodzaju wyrobiska i systemu obudowy na:
obudowę ścian,
obudowę wyrobisk korytarzowych i komorowych,
obudowę szybów.
Według sposobu pracy oraz podstawowych cech konstrukcji na:
obudowę podatną,
obudowę sztywną,
Według stosowanego materiału na obudowę:
drewnianą,
metalową,
kamienną,
z tworzyw sztucznych,
mieszaną.
Według rodzaju i sposobu współpracy z górotworem na:
podporową – zabezpiecza strop, spąg i ocios wyrobiska poprzez ich podparcie, rozparcie lub podtrzymanie (np. obudowa typu ŁP, sekcja obudowy ścianowej itp.)
kotwową, zabezpieczającą wyrobisko za pomocą kotwi spinających warstwy skalną
natryskową, wykonaną z materiału samowiążącego np. betonu nałożonego na strop i ociosy,
kombinowaną.
Niezależnie od powyższych podziałów wyróżniamy obudowę ostateczną (wykonywana z zamiarem pozostawienia jej na cały czas używalności wyrobiska) oraz obudowę tymczasową (zabezpiecza wyrobisko w trakcie wykonywania obudowy ostatecznej).
